W objęciach Morfeusza

Dla prze­ciw­wa­gi wielu uciążli­wości życia niebo ofiaro­wało człowieko­wi trzy rzeczy: nadzieję, sen i śmiech (Immanuel Kant). Sen jest jednym z najistotniejszych elementów ludzkiego życia! Wszak to sny rodzą rzeczywistość (Charles Louis de Montesquieu). Są inspiracją i natchnieniem. Wielu z nas może przecież powiedzieć, że moje pomysły często wyskakiwały z moich snów (Thomas Edison). Czasami myślimy, że sen jest stratą czasu – gdybyśmy nie spali, moglibyśmy przeczytać dużo więcej książek. (…) Jednak gdyby nie sen, wiele z nich nigdy by nie powstało (Agnieszka Maciąg). Dlatego nawet tak znakomity Homer czasem się zdrzemnie (Horacy).

Mimo, że na ja­wie świat jest dla wszys­tkich je­den i ten sam; ale we śnie każdy ucieka do włas­ne­go świata (Heraklit z Efezu). Zwykle nie wiem dokąd udaję się co noc. Nie wiem, co to za świat, gdzie on jest i czy jest rzeczywisty, wiem jedno! Sny poszerzają moją przestrzeń istnienia (Anna Dymna). Ponadto sen poz­wa­la zwyk­le na wiele rzeczy nieskromnych (Owidiusz) i tylko we śnie każdy jest tym, kim jest (Władysław Grzeszczyk). Można więc śmiało zgodzić się z twierdzeniem, że sen jest to skra­canie so­bie życia w tym ce­lu, aby je wydłużyć (Tadeusz Kotarbiński).

Niektórzy sądzą, że śnimy, żeby nie musieć się obudzić, gdyż chcemy spać (Zygmunt Freud). Tacy ludzie sądzą, że sny nie są prawdziwe, bo nie ma w nich materii, cząstek. Ale sny są prawdziwe. Składają się z punktów widzenia, obrazów, wspomnień, żartów, straconych nadziei (Neil Gaiman). Przecież wszystko, cokolwiek nam się przydarza i cokolwiek nam się śni, upiększa nasze życie (Martyna Wojciechowska). Można więc nawet rzec, że sny to jedyna rzeczywistość, która ma jakieś znaczenie (…). Sny sprawiają, że dusza człowieka pozostaje żywa (Marjorie Liu).

Sen to furtka duszy (Stefan Napierski). Sny (…) za­wierają ważne przesłania od nas do siebie samych (Erich Fromm), wszak jes­teśmy z te­go sa­mego ma­teriału co nasze sny (William Shakespeare) a nikt nie ma snów, które jego nie dotyczą (Hermann Hesse — Demian). Człowiek nie będzie śnił o czymś, czemu nie poświęcił w myślach chwili uwagi (Artemidor). Rzeczy ledwie dostrzeżone w czasie dnia, nie sformułowane wyraźnie myśli, wypowiedziane mimochodem słowa, które przeszły bez echa, wracają w nocy w namacalnym kształcie i stają się tematem snów, jakby w zadośćuczynieniu za to, że wzgardzono nimi na jawie (Borys Pasternak).

Sen to rozplątywanie w zupełnej ciemności tego, co zostało poplątane w pełnym świetle (Władysław Grzeszczyk). W związku z tym gdybyśmy więcej spali, popełnialibyśmy mniej błędów (Wiaczesław Mołotow). Często jednak sny za­leżą od po­zyc­ji śpiącego (Stanisław Jerzy Lec). Ponadto kiedy słuchamy snów, zmieniamy się, a kiedy sny są wysłuchiwane, zmieniają się (Carl Gustav Jung)

Bezsenna noc jest męczarnią, przede wszystkim dlatego, że bardzo chce się zasnąć (Antoni Kępiński). Wspomnienia czasem nie dają zasnąć, ale bez wspomnień nie ma czego śnić (Sławomir Kuligowski). Zwykle z tego powodu dobrzy ludzie śpią lepiej niż źli, ale tym złym lepiej się wstaje (Woody Allen). Najgorzej jest budzić się ra­no i sta­rać się od­tworzyć sen po to, żeby upo­rać się z po­dej­rze­niem, że sen po­wie­dział o nas więcej, niż chce­my na ja­wie wyznać (Czesław Miłosz). Natomiast ten śpi najlepiej, kto nie wie o tym, że źle śpi (Alojzy Żółkowski). Ale najbardziej słodki jest sen dla pracującego (Kohelet)

Czasami, każdemu należy się dzień, kiedy pozwolimy słońcu, aby wstało wcześniej niż ja (Georg Christoph Lichtenberg), jednak nie można się we śnie zatracać. Wszak da­no nam sen, abyśmy pa­mięta­li o życiu! (Andrzej Coryell), a kto chce realizować swoje marzenia, musi się obudzić (Michael Pfleghar). Temu, kto nie potrafi się obudzić – i sny o potędze nie pomagają (Władysław Grzeszczyk). Należy mieć jednak świadomość, że każdy sen, ten cza­row­ny i piękny, zbyt długo śniony za­mienia się w koszmar. A z ta­kiego budzi­my się z krzykiem (Andrzej Sapkowski). Poza tym pamiętajmy, że przecież rzeczywistość często przerasta najpiękniejszy nawet sen (Hans Christian Andersen). Miejmy świadomość, że często śpiewamy dzieciom kołysanki, aby samemu szybciej zasnąć (Khalil Gibran) a ci, którzy kochają, sami sobie kształtują sny (Wergiliusz).

Śmiało można rzec, że rozmyślania o śnie spędzają sen z powiek wielu osobom. Opierając się na wnioskach niektórych z nich śmiało oddawajmy się w objęcia Morfeusza. Pozwólmy sobie na senne marzenia dzięki, którym choć przez chwilę poczujemy się kimś innym, albo właśnie odnajdziemy samego siebie.